Drugie urodziny – co zmieniają w życiu dziecka?

7 min

psycholog, ekspert współpracujący z BebiKlub.pl

Dziewczynka klaszcze w dlonie swietujac swoje urodziny

Jak zadbać o wszystkich w przypadku urodzin małego solenizanta? Czy dwulatek pragnie takich urodzin, jakie chce mu urządzić jego mama? Jak zmieniły się potrzeby emocjonalne i rozwojowe dziecka od pierwszych do drugich urodzin? Czym kierować się przy wyborze zabaw i prezentów? Jak kształtować nowe tradycje rodzinne, tak by służyły one całej rodzinie, a przede wszystkim małemu solenizantowi?

Dziewczynka klaszcze w dlonie swietujac swoje urodziny
Dziewczynka klaszcze w dlonie swietujac swoje urodziny

Jak zmienił się nasz solenizant od pierwszych urodzin – popatrzmy na świat jego oczami

Pierwsze urodziny małego człowieka – to radość i oczekiwanie dla najbliższego otoczenia. Mama, która planuje, jaki tort upiecze dla swojego synka, tata, który kupił piękną muszkę w kropki dla małego gentlemana, starsza siostra, która starannie wykleja laurkę… Pojawienie się nowego członka rodziny inspiruje do tworzenia rodzinnych tradycji. To bezcenna okazja do współdziałania oraz podzielenia się swoim szczęściem i dumą z bliskimi. Dla dalszej rodziny czy przyjaciół to szansa na zaangażowania się w życie dziecka oraz budowania więzi.

Roczny solenizant – jaki jest?

Jest mobilny – raczkuje bądź stawia swoje pierwsze kroki, sprawnie sięga po zabawki. Potrafi już naśladować spostrzeżone gesty i jest w stanie utrzymać w pamięci aż trzy nowe zachowania przez 24 godziny!

Prezent dla rodzica w postaci pierwszego słowa? Tak, przy pierwszych urodzinach jest to możliwe. Zazwyczaj dzieci wypowiadają swoje pierwsze słowa między 10. a 18. miesiącem życia, więc jeśli będziecie mieć szczęście, to i wy dostaniecie w tym dniu coś dla siebie.

W dniu przyjęcia solenizant może mieć różne nastroje. Może potrzebować mamy bardziej niż pozostałych gości czy domowników. Dziecko między 7. a 11. miesiącem życia zaczyna powoli zauważać, że on i mama nie są jednością, co budzi u niego lęk, który objawia się płaczem w reakcji na rozłąkę z opiekunem. Niepokojem, gdy rodzica nie ma w tym samym pomieszczeniu. Niechęcią do zamiany rąk z maminych na inne. Drogie babcie i pozostali goście, pamiętajmy by pozwolić dziecku na świętowanie w bezpiecznych warunkach. To, że jeszcze trzy miesiące temu uwielbiało, gdy dziadek brał je na ręce i robił „samolocik”, a teraz na tę samą zabawę reaguję płaczem, nie powinno budzić niepokoju. Bądźmy cierpliwi – radzenie sobie z lękiem separacyjnym to etap, przez który dziecko przejdzie, potrzebuje tylko czasu i stopniowego przyzwyczajania się do nowych okoliczności.

Czym są urodziny dla dwulatka?

Urodziny są okazją do zabawy i bycia z bliskimi. Dzieci nie mają oczekiwań co do wystawności przyjęcia. Podstawową potrzebą dziecka jest zabawa. Dwulatka fascynują codzienne czynności, pragnie Wam pomagać w gotowaniu czy wieszaniu prania. Dzięki uczestniczeniu w życiu codziennym uczy się nowych rzeczy. Od rodzica wymaga to cierpliwości i gotowości na przyjęcie pomocy ze strony dziecka – często w postaci rozsypanej mąki czy prania powieszonego w mniej tradycyjny sposób. Pozwólcie dwulatkowi aktywnie zaangażować się w jego święto!

Zaraz mają pojawić się goście, a dwulatek z przyjemnością uczestniczący w przygotowaniach, mógł narobić nie lada bałaganu. I tutaj odzywa się potrzeba rodzica, by przyjąć gości w odświętnych okolicznościach. Kiedy w ostatniej chwili solenizant ściągnie porozwieszane balony czy wysypie orzeszki, pamiętajmy, że on jeszcze nie wie, że wystrój i przygotowane przekąski to oznaka szacunku, jaki chcecie okazać gościom, i że dla jego rodziców ma to znaczenie. Z pewnością takie ozdobne akcesoria jak balony sprawią mu radość, choć niekoniecznie wtedy, jeśli zostaną zawieszone w miejscu dla niego niedostępnym!

Dwulatek potrafi już biegać, testuje rzeczywistość na zasadzie prób i błędów. To musi się odbijać w rzeczywistości, która go otacza. Jeśli nie przywiążecie się do konkretnej wizji przyjęcia, będzie łatwiej cieszyć się tym, co przyniesie ten dzień – szczególnie że dwulatek może Was zaskoczyć swoimi zmiennymi nastrojami…

Rozwój emocjonalny dwulatka

Solenizant w wieku dwóch lat potrafi okazywać  szeroki wachlarz emocji. Czuje nie tylko radość, smutek, strach czy złość. Zaczyna wyrażać złożone emocje takie jak zazdrość, wstyd i duma. W wieku dwóch lat temperament dziecka ujawnia się wyraźniej. Urodziny to dla rodzica okazja do obserwacji, co sprawia, że Twoje dziecko jest dumne, a co je zawstydza; jak radzi sobie, kiedy jest w centrum uwagi.

Zabawy urodzinowe dla dwulatka

Pierwsza zasada zabaw z dwulatkiem: daj dziecku szansę bawić się tak, jak chce. Jeśli Ty masz ochotę użyć zabawki zgodnie z przeznaczeniem, a Twój dwulatek woli wagonikiem, zamiast po torach, poruszać się po swojej poduszce, pozwól mu to. Dzieci potrzebują sprawdzać różne rozwiązania. Dając im gotowe schematy, odbieramy szansę na samodzielność.

 

W tym wieku sprawdzi się budowanie! Spora ilość klocków różnego kształtu i wielkości potrafi zastąpić kilka innych zabawek, dlatego w dniu urodzin warto przygotować dla dzieci plac budowy.

 

Postaw na rozwój manualny. Przy kolejnym stanowisku urodzinowym mogą być dostępne kredki, plastelina, a nawet makaron w różnych kolorach, z którego można zrobić bransoletkę.

 

Ruch i muzyka to najlepsi przyjaciele maluchów. Zostań animatorem i przygotuj listę piosenek wraz z układem gestów do pokazywania  dla dzieci.

 

Wykorzystaj rzeczy dostępne w domu. Zrób masę solną, ułóż sznurki w labirynt albo przygotuj ścieżkę sensoryczną dla dziecka, układając na podłodze przedmioty o różnorodnej fakturze.

 

Zabawa w grupie. Czy warto zadbać o to, by wśród gości byli rówieśnicy? Organizując dziecku urodziny, gdzie zaproszone są też inne maluchy, dajemy mu szanse na zdobycie nowego doświadczenia, które będzie sprzyjało rozwojowi relacji grupowych. Z pewnością będzie to też wyzwanie! Szczególnie dla rodziców. W wieku dwóch lat dziecko prezentuje egocentryczny sposób myślenia – to, co czuje, myśli i czego potrzebuje, jest jedyną dostępną perspektywą. Zabawa w grupie w tym wieku oznacza obserwowanie innych i ich naśladowanie. Może się wydawać, że dzieci bawią się razem, lecz ze względu na patrzenie na świat z własnej perspektywy, w tym wieku jest to raczej zabawa „obok siebie” niż zabawa oparta na współpracy.

Konflikty między dziećmi w wieku dwóch lat – potrzebny opiekun

Zabawka, która jest w rękach innego dziecka, to zagrożenie dla własności dwulatka. Dziecko jeszcze nie pojmuje, że ukochany misio tylko chwilowo jest w rękach innego dziecka i wróci do niego po chwili. Ot, i konflikt gotowy! Dwulatkowi trudno jest czekać –nie tyle nie chce tego zrobić, ile dopiero zaczyna się tego uczyć. Wyrywanie zabawek czy popychanie innych to wyraz silnych emocji, które przeżywa dziecko, a których nie potrafi jeszcze wyrazić w sposób akceptowany społecznie. Rodzic może pomóc, kiedy towarzyszy dziecku w emocjach, jednocześnie dbając o bezpieczeństwo wszystkich uczestników zabawy. Urodzinowe konflikty mogą się zdarzyć, ale nie powinny nikomu popsuć zabawy. W przypadku dzieci w tym wieku do rozwiązania problemów z pewnością potrzebny będzie opiekun – bo choć dla dziecka konflikt również  jest okazją do zbierania doświadczeń społecznych, z jego rozwiązaniem samo sobie nie poradzi.

Prezenty, prezenty… Jak wesprzeć rozwój dziecka?

Wasi goście mogą potrzebować pomocy przy wyborze prezentów. Podpowiedzcie im: wiele osób z pewnością to doceni. Nikt tak jak rodzice nie wie, czego dziecku potrzeba, a tym sposobem uda się Wam uniknąć kolejnego misia czy za małych ubranek. Odpowiednim prezentem dla dziecka w tym wieku z pewnością będzie to, co trwałe i wykonane z bezpiecznych materiałów. Zabawki mogą być testowane w bardzo pomysłowy sposób, nie zawsze zgodnie z przeznaczeniem.

Dwulatek uwielbia sortować, układać i budować. Jego zdolności manewrowania przedmiotami znacznie się polepszyły, a on pragnie je wykorzystywać. Sprawdzą się takie prezenty jak:

 

Puzzle podłogowe – gwarantują trening czynności manipulacyjnych i są element ozdobnym.

Puzzle obserwacyjne – rozwijają umiejętności myślenia przyczynowo - skutkowego.

Układanki magnetyczne, puzzle dźwiękowe – rozwijają precyzję ruchów oraz wyobraźnię.

Puzzle dźwiękowe – uczą koncentracji i spostrzegawczości.

Kredki stożkowe – wykonane z nietoksycznego wosku, dostosowane do małych rączek, są pierwszym krokiem dla małych artystów.

Klocki jeżyki – stymulują dłonie i zapewniają dziecku doznania sensoryczne.

Pluszowe kręgle – zaspokoją potrzebę ruchu i wspierają koordynację.

Oceń ten artykuł: